Druk, druk of… nooit meer druk?

In 2005, ik was toen nog net geen 30, heb ik een sabbatical van een half jaar genomen. Ik werkte daarvoor vier dagen in de week, had geen kinderen, woonde in een klein appartement en was niet blij met mijn werk. Ik had besloten om een nieuwe studie te beginnen, maar daarvóór een half jaar vrij te nemen. Een paar maanden rondreizen, maar vooral ook gewoon thuis zijn en dingen doen waar ik nooit tijd voor had.

Die zes maanden was ik superdruk. Een vriendin zei nog lachend dat ik het toen drukker had dan toen ik nog werkte. En dat was ook zo. Hoeveel tijd je ook hebt, je weet altijd nog meer te verzinnen om te doen in die tijd. Want je leeft maar één keer en wilt het maximale halen uit het leven.

De wijze les die ik toen dan ook geleerd heb, is dat je altijd te weinig tijd hebt!

Ook toen ik moeder werd, merkte ik dit. En zeker toen ik voor de tweede keer moeder werd. Iemand zei nog tegen me: “je denkt dat je het druk hebt als je één kind hebt, maar als je er twee hebt, besef je dat je het met één kind nog rustig had”. En inderdaad, het leven is superdruk met jonge kinderen. En gelukkig weet ik dat hoeveel tijd je ook hebt, je altijd te weinig tijd hebt om de dingen te doen die je wilt. Dat heb ik geaccepteerd en ik heb niet meer de behoefte om alles te doen, ik heb de lat bewust lager gelegd. Mijn tijd komt nog wel, denk ik dan. Ik heb bepaalde zaken even geparkeerd als het ware. Tot de tijd dat ik weer meer tijd heb.

Of niet. Want dat besefte ik mij toen ik het boek ‘Nooit meer te druk’ van de Britse psycholoog Tony Crabbe las. Met als ondertitel ‘Een opgeruimd hoofd in een overvolle wereld’ triggerde mij dit boek al. Dat gaat over mij.

Keuzes maken. Daar gaat het om in dit leven. Wat wil je wel en wat wil je niet. Niet de hele dag geleefd worden door de feiten. ’s Ochtends nog voor je opstaat je mail en Facebook checken. Haasten om de kinderen op tijd op school te krijgen. Haasten om zelf op je werk te zijn. Van de ene in de andere vergadering rennen en aan het eind van de werkdag je afvragen wat je nu eigenlijk hebt gedaan.

Daarna haasten om weer op tijd bij de opvang te zijn. Snel even wat koken en niet kunnen wachten totdat de kinderen op bed liggen, zodat jij een momentje voor jezelf hebt.

Time management lijkt een oplossing, maar is het niet. Door goed time management leer je alleen maar meer dingen in korte tijd doen. Je bent weliswaar efficiënter, maar doe je ook de goede dingen? De dingen waar jij gelukkig van wordt? Of voel jij je later toch weer schuldig omdat je de dingen die je hebt gedaan, voor jouw gevoel niet goed hebt gedaan.

Het gaat er om dat je keuzes maakt voor wat je echt belangrijk vindt in je leven. En daar dan ook je volle aandacht aan besteedt. Niet meerdere dingen tegelijkertijd wilt doen, maar één voor één en dan ook echt goed. Dat geeft veel meer rust in je hoofd. Rust en voldoening.

Met het volproppen van elke minuut van je tijd verlies je de momenten waar het om gaat, aldus Tony. Geef je zelf ook de ruimte om niets te doen, want als je niets doet, geef jij je brein ruimte. Ruimte om de meest creatieve dingen te bedenken. Of gewoon ruimte om in het hier en nu te genieten van je gezin, je vrienden, je kinderen.